Om aan de groeiende vraag naar zoet water te voldoen, moet elke druppel tellen
De toename van de menselijke bevolking, industrialisatie en uitbreidende landbouw leggen allemaal meer druk op de zoetwaterbronnen. Bevolkingen hebben zich uitgebreid naar gebieden met waterschaarste, terwijl zelfs waterrijke regio's ondervinden dat de vraag naar watervoorraden toeneemt.
Verantwoord waterbeheer vereist dat alle watergebruikers elke druppel tellen. Industrieën zijn op zoek naar manieren om water meermaals te gebruiken voordat het wordt geloosd, om hun watervoetafdruk tot een minimum te beperken. Gemeenten, vooral in gebieden met watertekorten, willen water verwerken voor hergebruik, in de eerste plaats voor niet-drinkbaar gebruik zoals irrigatie en landbouw waarvoor geen behandelingen nodig zijn tot op drinkbaar niveau. Sommige gebieden verkennen zelfs het idee van direct hergebruik van drinkwater, in het besef dat afvalwater dat wordt gezuiverd tot afvoerniveaus vaak zuiverder is dan de ontvangende stroom, en minder behandeling vereist dan ongezuiverd water dat van stroomafwaarts wordt aangevoerd.
Hergebruik is gewoon logisch Het vermindert de vraag naar extra waterbronnen en is vaak kosteneffectiever dan het behandelen van een onbewerkte waterbron. Na behandeling van een afvalstroom tot afvoerniveau, kan het aanzienlijk minder energie en extra behandeling nodig hebben om het op hergebruiksniveau te krijgen dan om een ongezuiverde waterstroom te behandelen, waardoor hergebruik niet alleen ecologisch verantwoord maar ook kosteneffectief is. Hergebruik vermindert de ecologische voetafdruk en de watervoetafdruk.
Hoewel de exacte hergebruikbehandelingsvereisten afhankelijk zijn van de afvalstroom en het doel van hergebruik, moet de behandeling energie-efficiënt zijn en een hoge wateropbrengst hebben om kosteneffectief te zijn. Hergebruik vereist over het algemeen geavanceerde behandelingen zoals membraanfiltratie of omgekeerde osmose, gecombineerd met desinfectie of geavanceerde oxidatie.
