Nanotechnologiecentra zijn uniek. Ze kunnen kleine productiebedrijven zijn, materiaalonderzoekslaboratoria, faciliteiten die gereedschappen, processen en technieken voor geïntegreerde apparaatfabricage ontwikkelen, of centra die nieuwe meettechnologieën ontwikkelen. Deze centra zijn meestal verbonden aan universiteiten en gedeeltelijk gesponsord door apparaat-, meet- en/of gereedschapsfabrikanten (stakeholders), maar sommige kunnen ook overheidslaboratoria zijn.
De uitdaging bij het ontwikkelen van een nanotechnologiecentrum, vanuit een water- en afvalwaterperspectief, is dat de vereisten voor ultrapuur water (UPW) en afvalwaterbehandeling een bewegend doelwit zijn totdat de stakeholders en hun vereisten duidelijk zijn gedefinieerd. Vaak is het initiële verzoek voor UPW-kwaliteit volgens ASTM E-1.2, maar dit wordt zelden geïmplementeerd zodra het project verder vordert en meer gedefinieerd wordt. Het is echter niet ongebruikelijk om een UPW-systeem te ontwerpen met de mogelijkheid om te upgraden met minimale impact, zodat het voorbereid is op strengere waterkwaliteitsvereisten.
Afvalwaterbehandeling voor nanotechnologiecentra bestaat over het algemeen uit systemen voor neutralisatie van zuurafval. Aangezien deze centra geen hoogvolume-fabricagefaciliteiten zijn, kan het lage volume aan chemicaliën economisch buiten de site worden verzameld en afgevoerd in plaats van dat het ter plaatse wordt behandeld. Andere uitdagingen op het gebied van afvalwater waarmee nanotechnologiecentra te maken hebben, zijn beperkingen op stadswaterinname, beperkingen op de lozing van de faciliteit of gereguleerde soorten, en institutionele duurzaamheidsdoelen.
Op elk moment van de planning en ontwikkeling kan Xylem ultrapuur water- en afvalwateroplossingen bieden om nanotechnologiecentra te helpen hun UPW-kwaliteit, afvalwaterlozing en duurzaamheidsdoelen te behalen.
